13 DE MAIO DE 2010

13 DE MAIO DE 2010
13 DE MAIO DE 2010: GRAZAS!!!

NOTICIAS DA SAÚDE (EUROPA PRESS)

NOVAS DA SAÚDE

NOTICIAS GALIZA



NOVAS DE GALIZA:





27 ene 2011

Un pediatra desdóbrase en Viveiro con 2.000 pacientes

Sanidade prevé aliviar o día 1 a sobrecarga que soporta desde hai dúas semanas, consultando a un ritmo frenético.

Nin sequera a ateigada sala de espera permite intuír tan frenética actividade. Mamás e papás móstranse comprensivos cos atrasos sobre os horarios orientativos de consulta. Outros saben que deben ter máis calma, acudiron por urxencias porque só así poden saber, cando lles preocupa, que lles ocorre aos seus pequenos. Por tres portas entran e saen unha auxiliar e unha enfermeira, chamando, recibiendoy despedindo. Tampouco paran dentro, onde un pediatra se move de sala en sala, desdobrándose para procurar atender a tres pacientes cada vez. E así levan dúas semanas en pediatría do centro de saúde de Viveiro, onde a Xunta deixou en mans dun só facultativo a atención duns 2.060 menores de 14 anos de idade.
O continuo ir e vir de onte pola mañá non sorprende nunha época do ano na que arrefriados, gripes ou infeccións víricas atacan sen consideración aos máis pequenos da casa. Menos mal que non están enfermos todos os que dependen do especialista do ambulatorio viveirense e, tamén, que ese médico tampouco se resente estes días por problemas de saúde.

Paciencia e dúbidas maternas
Cando chegue ese esperado reforzo, pediatría de Viveiro recuperará a normalidade. Con matices, porque os sanitarios continuarán co cansazo acumulado tras moitos días de sobrecarga, afanándose en sacar o traballo adiante, cun ritmo estresante que se percibe mellor dentro da consulta.
Papás e mamás están perfectamente decatados do problema. Comentan as súas impresións e a maioría acaba chegando á mesma conclusión. Non entenden como se pode cargar a un só pediatra cos pacientes de dous. Non comprenden por que tardan tantos días en enviarlle axuda. Pero elas e eles tamén parecen habituarse e, con todo, o importante é que polas mañás hai pediatra no seu centro de saúde.
Non esquecen que dúas semanas atrás, cando coincidiu a baixa médica da pediatra coas vacacións do que despois volveu ao pé do canón, tiñan que desprazarse a San Cibrao. Polo menos iso cambiou agora, porque o que está en activo aceptou aumentar o seu horario laboral.
En singular, porque só hai un. A súa compañeira está de baixa médica, prevéndose que a súa ausencia sexa prolongada. O Servizo Galego de Saúde alega que non puido substituíla desde mediados de mes porque non atopa profesionais en paro. Anuncia que o vindeiro martes, 1 de febreiro, incorporarase outro pediatra. Non estará dispoñible ata entón porque traballa noutro centro de saúde.

MANIFIESTO EN DEFENSA DE LA SANIDAD PÚBLICA

La Sanidad Pública universal y de calidad ha sido la base fundamental para el desarrollo del Estado del Bienestar y es uno de los pilares para asegurar la solidaridad y la equidad dentro de una sociedad, pues supone el esfuerzo de las personas con más poder económico y más sanas para permitir la atención sanitaria de los que tienen menos y están enfermos.

En los últimos años hay una campaña generalizada para desprestigiar y desmantelar los sistemas públicos de salud, coincidiendo con el auge del neoliberalismo, que quiere privatizar los sistemas sanitarios públicos y que busca en ellos una oportunidad de negocio.

Esta tendencia internacional hacia el desmantelamiento de los sistemas sanitarios públicos afecta a todos los países en mayor o menor medida. En España se observan intentos por avanzar en la privatización de un sistema sanitario que goza de gran aprecio internacional, precisamente por su universalidad, fácil accesibilidad y carácter equitativo.

Sin embargo, la privatización no se realiza de la misma manera en todas las CCAA, porque depende, en gran medida, tanto de la voluntad política de los gobiernos autonómicos como de la capacidad de los ciudadanos y de las fuerzas sociales para evitarlo. Son las CCAA gobernadas por el PP donde se han producido ataques más serios contra la Sanidad Pública , como sucede en Madrid o Valencia, por citar solo las más significativas.

En esta campaña privatizadora juega un papel fundamental la estrategia de convencer a la opinión pública de las ineficiencias y problemas de funcionamiento del sistema sanitario público, cuando son los neoconservadores y neoliberales los principales responsables de esta situación mediante la introducción de nuevas formas de gestión empresarial, que con la disculpa de innovar, lo que en realidad buscan es poner por delante el ahorro, olvidando la calidad de la atención sanitaria.

Además, la introducción de formulas de gestión empresarial facilita la privatización de los centros, manteniendo la financiación con dinero público y olvidando que estas nuevas formas de gestión son modelos ya ensayados en el Reino Unido, donde han conseguido encarecer la construcción y puesta en marcha de los nuevos hospitales cuatro o cinco veces más que los del modelo tradicional. El funcionamiento de los mismos, con dos empresas distintas coexistiendo en el mismo centro, y el aumento de los gastos administrativos que supone el incremento de la burocracia, ha demostrado deficiencias importantes en cuanto al cuidado de la salud de los pacientes y un encarecimiento de los costes y problemas con la gestión, tal y como ha señalado la Organización Mundial de la Salud.

Los grandes perdedores de estos cambios que se avecinan serán los ciudadanos, porque la calidad de los servicios sanitarios empeorará, y porque los modelos privatizados tienen unos costes muy superiores. Los ciudadanos se verán obligados a pagar para poder utilizar los centros asistenciales y, a la postre, una parte de la población, la más pobre y la más enferma, se verá excluida de los sistemas sanitario. Recordemos el ejemplo de EEUU, donde 47 millones de personas no tienen derecho a ninguna atención sanitaria a pesar de ser el país del mundo que tiene un mayor gasto sanitario.

La falta de interés político por la Sanidad Pública se concreta en la masificación y en las listas de espera para intervenciones quirúrgicas, para las consultas de los especialistas, las pruebas diagnósticas y, mas recientemente, para los médicos generales y pediatras. Todo ello desde una política de premeditado descrédito de la Sanidad Pública , pues está claro que este es el primer paso para conseguir un apoyo ciudadano a su privatización.

Y se trata solo de los primeros pasos, puesto que hay una estrategia de avanzar de manera lenta y continuada hasta conseguir que el derecho a la protección de la salud deje de ser un derecho de todos los ciudadanos y pase a ser un privilegio para aquellos que puedan pagársela, dejando para los demás un modelo similar a la antigua beneficiencia.

Todavía estamos a tiempo de salvar un Sistema Sanitario que esta valorado entre los mejores del mundo, por la calidad de sus servicios y sobre todo por su carácter universal, gratuito y solidario. Por eso hacemos un llamamiento a todos los ciudadanos y profesionales de la salud a movilizarnos en su defensa. No podemos permitir que la Sanidad Pública se convierta en un negocio en el que unos pocos se beneficien a costa de la salud de todos.

   

O catálogo de fármacos deixará o gasto por riba da media estatal

O aforro de 112 millóns que supón a medida rebaixará a factura de Galicia ata os 290 euros por persoa, 30 euros máis que o resto de España.

O gasto en medicamentos volveu medrar no 2010 en Galicia. Mentres o resto do Estado vía como caía a súa factura, a Xunta pagou o ano pasado ata 6 millóns máis polos fármacos. Como resposta a esta situación, o Goberno galego puxo en marcha o pasado 3 de xaneiro o seu propio catálogo de fármacos, que a base de reducir a oferta de menciñas para 34 principios activos, prometía un aforro de 112 millóns ao ano; ou o que é o mesmo, 300.000 euros ao día, tal coma matiza a conselleira de Sanidade, Pilar Farjas. Porén, esta cantidade non será suficiente e manterá a factura dos galegos en fármacos por riba da do resto de cidadáns do Estado.
De cumprirse as previsións de aforro do Goberno galego, a factura en fármacos quedaría en torno aos 819 millóns de euros. Este aforro suporía unha caída dos gastos do 12%, unha porcentaxe sensiblemente inferior ao 21% que separa os 332 euros que pagaron polos fármacos os galegos en 2010, dos 260 da media estatal.
Deste xeito, as cifras da Xunta prevén un gasto por galego duns 290 euros en menciñas durante este 2011. Pola contra, a media estatal falaba o pasado ano duns 260 euros por cada cidadán. Así, os galegos seguirían pagando máis polos seus medicamentos a pesar de ter restrinxida unha parte da oferta para un total de 34 principios activos –que si se financian no resto das comunidades autónomas–.
Esta diferencia entre Galicia é o conxunto do Estado basease en que autonomías coma Andalucía levan máis tempo traballando para substituír os medicamentos con marca comercial polos xenéricos, que por norma xeral teñen un menor custo.
A prescrición por principio activo –que en Galicia aprobou o Parlamento hai uns meses– é unha das medidas que axudaron á comunidade andaluza a situarse á cabeza do Estado no consumo de xenéricos, cunhas porcentaxes que roldan o 40% destes fármacos. Como consecuencia, o custo medio das menciñas é máis baixo e nos últimos meses do ano situábase por debaixo dos 11 euros por receita, mentres o custo medio das menciñas dos galegos en 2010 foi de 14,20 euros.
A escasa implantación destes fármacos na comunidade –onde só existía o Plan de Xenéricos que recomendaba aos facultativos prescribir tres destas variantes sen marca cada tres meses– explica a diferencia do impacto do gasto entre comunidades. Unha variación, que durante este ano suporá que os galegos paguen polo menos un 11% máis polas menciñas. Non obstante, a diferencia entre territorios pode medrar aínda máis, coas novas medidas que xa estudan implantar outras rexións.