13 DE MAIO DE 2010

13 DE MAIO DE 2010
13 DE MAIO DE 2010: GRAZAS!!!

NOTICIAS DA SAÚDE (EUROPA PRESS)

NOVAS DA SAÚDE

NOTICIAS GALIZA



NOVAS DE GALIZA:





2 jun 2011

O Valedor di que a austeridade de Feijóo xa deriva en recortes sociais

>> O informe ve "esaxerada rixidez" no axuste en comedores e transporte escolar, que para a Xunta son "gasto excesivo"
>> Educación encabeza o rexistro de queixas, nas que volve destacar a dilación no pagamento das axudas e servizos da Lei de Dependencia

Xornal de Galicia


“De cada 100 euros que gastaba o bipartito en política social, nós gastaremos dous euros máis” ou “non baixamos o gasto social, é aforro de gasto”. Con estas afirmacións, o presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, e a conselleira de Facenda, Marta Fernández Currás, defendían, respectivamente, o carácter “social” dos Orzamentos galegos para 2010 e 2011. O gasto social, isto é, o destinado a sanidade, educación e benestar, quedaba “blindado” no medio da crise, nun contexto no que “tres de cada catro euros”, insistían, ían dedicados a tal fin. Unha vez traspasado o ecuador da lexislatura e a piques de comezarse a elaborar as contas para 2012, o Valedor do Pobo vén de presentar o seu informe correspondente a 2010, isto é, o primeiro ano completo cos populares á fronte do Goberno. Da súa lectura é posible deducir que, ao contrario do afirmado polos responsables gobernamentais, a crise si derivou en recortes sociais, xa sexa en forma de “restricións” ou de “atrasos”, especialmente nas áreas que dependen de Educación e Benestar.
No informe, que o titular da institución, Benigno López, entregou onte no Parlamento, fálase abertamente de “restriccións orzamentarias” no sistema educativo público, con prestacións recortadas “ a consecuencia da crise, o que se traduce na necesidade de acometer unha fonda mellora da eficiencia no gasto educativo”, di o Valedor.
Neste sentido, o informe detense especialmente nas dificultades polas que atravesan prestacións complementarias á propia educación, coma os comedores ou o transporte escolar, servizos que, segundo López, a Xunta “percibe como un gasto excesivo”, o que leva ao departamento que dirixe Jesús Vázquez a “aplicar cunha esaxerada rixidez” os criterios para ofrecer estas prestacións, por exemplo, as normas que rexen para que un neno teña dereito a que o autobús o recolla na súa casa.
Así, o informe do Valedor salienta que a Xunta “tivo que enfrontarse a unha diminución dos seus recursos e, en ocasións, non distinguiu aquilo que é esencial en materia de educación fronte a prestacións accesorias” do sistema educativo, e lémbralle que “as restricións orzamentarias deben afectar á educación como última alternativa”. Do mesmo xeito, ante as queixas recibidas por parte dos cidadáns, o informe detalla que a consellería debe garantir o comedor ou o transporte “cando sexa necesario para unha escolarización en condicións axeitadas”.
Unha diagnose igualmente negativa chega do Valedor cando a materia tratada é o transporte escolar, un servizo cuxa “profunda reordenación” considera “inaprazable” para evitar casos coma os dunha nena de sete anos, cuxa familia reclamou que o autobús escolar se detivese diante da súa casa, xa que “o autocar ten que facer necesariamente ese traxecto” e a parada “non modifica a ruta” nin aumenta o seu tempo. Neste caso concreto, o Valedor aludiu factores coma “falta de beirarrúas, falta de iluminación” ou “tráfico intenso”. “Sorprende que a Administración non considere calquera destes motivos como un elemento razoable para establecer o servizo e tenda a tratalos como esaxeracións ou argumentos de presión”, conclúe.

DEPENDENCIA E SANIDADE
Xunto a Educación, outro dos departamentos do Goberno que sae especialmente mal parado no informe do Valedor é a Consellería de Traballo e Benestar, especialmente no referido á aplicación da Lei da Dependencia. Denuncia o Valedor que, á hora de valorar as persoas dependentes e de facer efectivas as súas prestacións, os procesos seguen a ser “desproporcionadamente longos” e, en máis dunha ocasión, o departamento que dirixe Beatriz Mato alega “dificultades orzamentarias”.
Nun dos treitos máis extensos do informe, o Valedor chega a afirmar que as respostas da Consellería para xustificar atrasos “non se axustan á lóxica”, nun contexto no que, por exemplo, seguen a producirse “abundantes casos de falecemento antes da aprobación da prestación ou servizo”, algo que o PP converteu en cabalo de batalla dende a oposición”. Neste caso, o Valedor lembra a obriga da Xunta de abonar á familia do falecido a axuda correspondente. Non facelo, di, sería “premiar o seu mal funcionamento” .
A análise da parte social do Goberno no informe do Valedor complétase coa Sanidade, área na que, salvo casos concretos, como a saturación dunha consulta pediátrica en Arteixo, as queixas se centran esencialmente no alto volume das listas de espera, que encabezan un ano máis as reclamacións cidadás nesta área.

«Los que venden el copago como la panacea están equivocados»

Bernat Soria cree que el sistema de salud necesita una reforma estructural

La Voz de Galicia


«El sistema nacional de salud necesita una reforma estructural». Para Bernat Soria, ex ministro de Sanidad e investigador del Centro Andaluz de Biología Molecular y Medicina Regenerativa, el copago no es una solución, sino que la reforma pasa por mejorar la eficiencia, ahondar en la prevención y aprovechar el potencial investigador biomédico para generar riqueza. Estas conclusiones las defenderá hoy en la conferencia El sistema nacional de salud como nicho para la creación de empresa, que hoy ofrecerá en la Fundación Caixa Galicia (13.30 horas). El acto está organizado por la plataforma de la Universidade da Coruña Agora UDC.
-¿Es el sistema de salud un nicho para crear empresas?
-Un sistema nacional de salud tiene un valor estratégico para un Estado, no es solo un sistema que presta asistencia sanitaria, sino que también es un generador de empleo de calidad. Si tenemos uno de los mejores sistemas de salud, grandes profesionales y unos presupuestos ajustados, pero elevados, entonces habría que facilitar que esa inversión generase retornos y que aparezcan iniciativas empresariales. Y no estoy hablando de una privatización del sistema sanitario, cosa que no comparto.
-¿De lo que se trata es de aplicar el conocimiento biomédico para generar riqueza?
-Sí, pero nunca desplazando a objetivo prioritario, que es prestar asistencia sanitaria.
-¿Entonces ahora se desaprovecha todo este potencial?
-Pues sí, porque otros países que no tienen un sistema sanitario tan eficiente como el nuestro sí que generan riqueza. El desaprovechamiento parte de que las entidades de investigación, llámense universidades, CSIC o el propio sistema sanitario, no funcionan de forma conjunta, no interaccionan, con lo que perdemos oportunidades.
-Usted advirtió de que el sistema de salud puede ser insostenible en cinco o seis años si no se toman medidas. ¿Es así?
- Yo entré en el Gobierno en el 2007 y, un año antes, la conferencia de presidentes concluyó que hacía falta inyectar miles de millones en las comunidades para atender el déficit sanitario acumulado. Les ponen a cero las cuentas y ahora, cinco años después, hemos vuelto a generar el déficit, lo que significa que el problema no es coyuntural, sino estructural.
-Pero cómo.
-Si usted tiene una empresa que no funciona no basta con pagar las deudas, hay que cambiar la empresa, si no dentro de cinco años volverá a tener un volumen muy grande de deuda. Si solo resolvemos la parte económica no hemos hecho nada: tenemos que hablar también de recursos humanos, de gestión eficiente del sistema y de incorporación de la calidad.
-¿Y con qué medidas?
-Aumentando la eficiencia en la gestión de los procesos. Un ejemplo: un paciente cuando va al médico del centro de salud y le ponen un tratamiento, lo envían a un hospital donde le hacen unas pruebas, y luego a otro donde le hacen otras. Le han hecho una analítica en la primera visita y cuando cambia de sitio vuelven a repetírsela. Lo que hay que hacer es cambiar el formato de gestión para que el que mande sea el paciente, debe rediseñarse en función del paciente
-¿El copago es la solución?
-No, por muchas razones. La primera, porque no es una solución. Los que nos venden copago como si fuera la panacea están equivocados, porque el problema que tenemos es mucho más serio. Plantear de entrada esta medida pensando que con esa ya tengo el problema resuelto es un error metodológico.
bernat soria investigador y ex ministro de sanidad


300 RECLAMACIONES, A SANIDAD: Las listas de espera copan las quejas al Valedor do Pobo

La institución presenta su Informe Ordinario correspondiente al ejercicio 2010 

Redacción Médica


El Valedor do Pobo, Benigno López, ha presentado el Informe Ordinario correspondiente al ejercicio 2010, en el que se tramitaron un total de 2.698 expedientes, la mayor cifra en la historia de la institución, que acaba de cumplir 20 años. El Valedor ha destacado que educación, sanidad y empleo público son las áreas que contabilizaron el mayor número de tramitaciones de quejas. En el área sanitaria, dónde se contabilizaron un total de 300 quejas, el principal motivo han sido las listas de espera. Las Consejerías de Sanidad, y Trabajo y Bienestar, coparon más de la mitad de las reclamaciones que implicaron a departamentos de la Xunta de Galicia.

López ha indicado que tanto las quejas en educación como en sanidad han sido las más numerosas debido a que en estas áreas se han presentado iniciativas en serie sobre un mismo asunto, lo que eleva el número total.

Respecto del año pasado, ascienden las quejas en materia de sanidad, educación, industria, justicia, régimen local, cultura y menores. En sanidad, de 166 reclamaciones en el 2009, se evolucionó a 300, lo que supone un incremento del 81 por ciento.

Dependencia: menos quejas pero mismos problemas La Ley de Dependencia tuvo un gran peso relativo dentro del área dedicada a asuntos sociales, y, como ha indicado el Valedor “más por los aspectos conocidos por medio de las investigaciones que por el número de reclamaciones, que descendieron en un 42 por ciento”. “Se mantienen los problemas detectados en ejercicios anteriores tales como las excesivas dilaciones y la ausencia de pagos de retrasos en caso de fallecimiento del dependiente sin tener el Plan Individual de Atención, y después del vencimiento de los plazos para tenerlo”, ha recordado Benigno López.